WIKTOR
Wiktor ma w sobie wiele wdzięku, który zauważa każdy, kto z nim rozmawia choćby pięć minut. To sympatyczny, uroczo roztrzepany chłopiec, którego wielką pasją jest taniec. Nikt z moich uczniów tak genialnie nie naśladuje Michaela Jacksona jak właśnie Wiktor! Robi to tak profesjonalnie, że trudno uwierzyć, że nie mamy przed sobą znanego, amerykańskiego muzyka. Wiki jest niezwykle pogodnym dzieckiem. Na jego buzi, którą otaczają długie, blond włosy, stale gości uśmiech. Chłopiec jest grzeczny i wyróżnia go kultura osobista. Chętnie, jak większość czwartoklasistów, gra na komputerze, ale także doskonale jeździ na deskorolce. Oczywiście nie mogą zapomnieć o tym, że doskonale radzi sobie w siatkówce i piłce nożnej - o czym miałam okazję przekonać się na własne oczy. Wiktor bardzo chciałby, jak po cichu mówią jego koledzy, grać na perkusji. Wierzę, że i to marzenie spełni w przyszłości, czego mu gorąco życzę.

 

TOMEK
Tomek, zwany też czasem Eustachym, to bardzo energiczny, wesoły chłopiec lubiany przez wszystkie dzieci. Bardzo dobrze gra w piłkę nożną. Z podziwem obserwowałam, jak jest nieustępliwy i z jaką determinacją atakuje bramkę przeciwnika. Chłopiec chętnie bierze udział we wszystkich dramach i nie czuje przy tym tremy. Jak nikt potrafi rozśmieszyć całą klasę tak, że nawet ja nie mogę powstrzymać się od śmiechu. Jeśli masz jakieś pytania dotyczące wędkowania, zadaj je Tomkowi, a na pewno uzyskasz potrzebne ci informacje. Od dawna bowiem łowi ryby i na ich temat wie bardzo dużo. Tomek jest zgodnym chłopcem i nie zdarza się, by dokuczał innym dzieciom. Cenię go między innymi za to, że jest rozsądny, łagodny i wyjątkowo wyrozumiały. Tomek to także doskonały uczeń i świetny pływak! Jedna z uczennic, charakteryzując Tomka napisała, że "na pewno wyrośnie on na porządnego człowieka". Jestem o tym przekonana.

 

MARTA
Jeśli nie wiesz, jaką książkę wziąć na wakacje, co warto przeczytać - koniecznie zapytaj Martę! Nie ma chyba bowiem takiej lektury dla młodzieży, której dziewczynka nie znałaby. Marta ma nieograniczoną wyobraźnię twórczą, którą widać w jej wypowiedziach i wypracowaniach. Opowiadania siostry Oli mają zawsze oryginalną formę i są pasjonujące niczym dobra powieść . To nie są zwykłe, szkolne prace. Marta to aktorka przez duże A. Swoją rolę w "Pchle Szachrajce" przemyślała i nadała jej indywidualny charakter. Marty po prostu nie da się nie zauważyć na scenie! Dziewczynka ładnie śpiewa, recytuje z przejęciem i oczywiście gra na pianinie. Jej występ w wiosennym koncercie razem z siostrą Olą przyniósł Marcie uznanie i podziw. Taki występ w duecie wymaga bowiem wielu różnych umiejętności, w tym także słuchania tej drugiej strony i perfekcyjnego zgrania. Nie muszę chyba dodawać, że Marta to bardzo dobra uczennica? Świadectwo z czerwonym paskiem zasłużenie odbierze już niedługo i na pewno nie będzie to jej ostatnia taka wspaniała cenzurka.

 

KAROLINA
Duże, niebieskie oczy, włosy blond, uśmiechnięta buzia... Zgadliście! Tak! To Karolina! Z ostatniej ławki co rano zerka w moją stronę sympatyczna, pełna energii dziewczynka. Szkoda, że nie widzieliście, jak fantastycznie potrafi kręcić piłeczkami, co, jak się sama przekonałam, jest naprawdę trudną sztuką! W klasowym konkursie "Mam talent" pokazała nie tylko swoją zręczność, ale i umiejętność radzenia sobie ze stresem przed wyjątkowo surowym jury. Karolina ładnie recytuje i chętnie bierze udział w dramach, które często goszczą na naszych zajęciach. Jest zawsze uśmiechnięta i bardzo nie lubi konfliktów z rówieśnikami. Pierwsza wyciąga rękę na zgodę, łagodzi spory, uspokaja. Karolinka jest uczynną i ambitną dziewczyną. Jej prace domowe są staranne, zeszyty czyste i kolorowe. Szkoda, że nie słyszeliście, jak ładnie gra na pianinie! Dodam, że Karolina znajduje także czas, by grać w tenisa, choć naprawdę nie wiem, jak ona godzi ze sobą tyle obowiązków.

 

OLA
Mróweczka – to moje pierwsze skojarzenie z Olą. Mała, pracowita, skupiona na tym, co przepisuje z tablicy, wpatrzona w nauczyciela. Dziewczynka ma talent plastyczny. Rysunki Oli są ciepłe, pełne światła, dobrej, pozytywnej energii. Zawsze patrzę na nie z prawdziwą przyjemnością. Ola jest dobrym duszkiem w naszej klasie; ma w sobie niewyczerpane pokłady cierpliwości, tolerancji i współczucia. Bardzo lubię, gdy Ola przybiega do mnie na przerwie i przytula się ufnie. Bardzo ceni sobie bezpośredni kontakt z nauczycielem i gdy darzy go sympatią, nie wstydzi się mu o tym powiedzieć. Ola jest szczerą dziewczynką. Jestem pewna, że oddałaby innym wszystko, co posiada i bez żalu została z pustymi rękoma. Dziewczynka chętnie bierze udział w nie tylko w zajęciach plastycznych, ale także gra na flecie i keyboardzie. Jej udział w koncertach szkolnych zawsze nagradzany jest gromkimi brawami. Taka właśnie jest moja Oleńka.

 

MACIEK
Maciek to poważny, spokojny chłopiec. Pojawił się w naszej szkole we wrześniu i od razu zdobył sobie zaufanie klasy. Już miesiąc później został jej przewodniczącym. Maciek jest bardzo dobrym uczniem i kolegą. Ma wielu przyjaciół. Chłopiec wyróżnia się zamiłowaniem do sportu, szczególnie żeglarstwa i narciarstwa. Jak chyba każdy czwartoklasista uwielbia grać na komputerze i odbywać długie wycieczki rowerowe. Maciek jest dobrym organizatorem. Razem z Piotrem i Markiem inicjuje klasowe konkursy oraz wyjścia do kina. Wiem, że jeżeli Maćka o coś poproszę, zawsze mogą na niego liczyć, gdyż jest odpowiedzialnym dzieckiem. W chłopcu szczególnie cenię szczerość, uczciwość i wytrwałość. Mogę być pewna, że jak każdy prawdziwy sportowiec, zawsze gra do końca i zawsze fair play. Bukiet bzów, jakie ostatnio otrzymałam od Maćka, będę zawsze wspominała z ogromną przyjemnością

 

MARYSIA
Gdyby w szkole był organizowany konkurs na najgrzeczniejsze dziecko, Marysia na pewno zdobyłaby w tej konkurencji pierwsze miejsce! To wyjątkowo spokojna, kulturalna dziewczynka, która na tle klasy wyróżnia się dojrzałością, ale również pogodą ducha i uczynnością. Każdy, kto poprosi Marysię o pomoc, otrzyma ją. Dziewczynka dała się poznać od września jako ciche, pracowite dziecko, zawsze punktualne i przygotowane do lekcji. Marysia nie jest przebojowa i raczej nie zobaczymy jej biegnącej z krzykiem po korytarzu, za to można często ujrzeć, jak skupiona nad zeszytem, powtarza coś przed lekcją lub czyta. Jest systematyczna i obowiązkowa, lubi występować na scenie i wcielać się w różne role. Oglądaliśmy ją jako jedną z warszawianek w przedstawieniu "Pchła Szachrajka", gdzie doskonale sobie poradziła, mimo wrodzonej nieśmiałości. Marysia to taka perełka, o której marzy każdy nauczyciel. Cieszę się, że jest właśnie w mojej klasie!

 

MAREK
Marek to wyśmienity organizator. Ma mnóstwo pomysłów i rzadko spotykaną umiejętność zarażania innych swoim entuzjazmem. Lubi organizować klasowe konkursy, zabawy i jest niezrównany w opowiadaniu historii z dreszczykiem Jego pomysłowi zawdzięczamy między innymi klasowy konkurs "Mam talent", w którym Marek wystąpił w roli sędziego. Był sprawiedliwy, surowy, ale życzliwy dla uczestników zabawy. Chłopiec nie boi się wyrażać swojej opinii, nawet, gdy jest ona kontrowersyjna i niepopularna. Marek na pewno ma talent literacki i świetnie radzi sobie z redakcją poważnych artykułów do szkolnej gazetki. Chłopiec jest żywiołowy, bardzo energiczny i ma przy tym wesołe usposobienie. Wie, czego chce i jeśli coś sobie postanowi, wytrwale dąży do celu. "Gwiezdne wojny" to film, o którym Marek wie chyba wszystko. Jest także bardzo dobrym uczniem i wspaniałym kucharzem. Jego wyśmienitą jajecznicę serwowana w magicznej kuchni Pana Kleksa do dziś wspominam z prawdziwą przyjemnością!

 

MAGDA
Pamiętacie dziewczynkę, która wyśmienicie zagrała Pchłę Szachrajkę? To właśnie Magda! Właścicielka psa Cynka jest nie tylko bardzo zdolną aktorką, ale także możemy ją usłyszeć w chórze Alla Polacca, który działa przy Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. Madzia gra na fortepianie i trudno jest sobie wyobrazić szkolny koncert bez jej udziału. Nie myślcie, że mając tyle obowiązków, zaniedbuje przy tym naukę. Magda jest bardzo ambitną i zdolną uczennicą. Jej prace pisemne wyróżnia bogactwo słownictwa, ładny styl, przejrzysta kompozycja a przede wszystkim oryginalne ujęcie tematu. Nie spotkałam jeszcze uczennicy, której zeszyt do języka polskiego byłby aż tak uporządkowany i wzorowy! Jako wychowawczyni cenię w Magdzie dokładność, sumienność i życzliwość okazywaną innym dzieciom. Zawsze można na niej polegać, gdy trzeba komuś coś wytłumaczyć, pożyczyć zeszyt, wesprzeć. Koniecznie muszę dodać, że Madzia jest także świetną pływaczką i reprezentuje szkołę na zawodach sportowych. I jak tu nie lubić Magdy?

 

PIOTR
Jeżeli ktoś pojawia się rano w moim gabinecie z pytaniem, czy może w czymś pomóc, to jest to na pewno Piotruś. To nadzwyczaj pomocny i uczynny chłopiec. Nie trzeba mu niczego dwa razy powtarzać. Piotr ma dużą wiedzę z historii, a jego spostrzeżenia dotyczące świata i ludzi są ciekawe i niebanalne. Bardzo lubię, gdy Piotr, czymś podekscytowany, podbiega do mnie na przerwie, by koniecznie skomentować coś, co go poruszyło. Możecie mi wierzyć; to absolutnie dojrzałe i zaskakujące sądy! Piotruś ma kota Tygrysa, który, zdaniem właściciela, jest świetnym myśliwym. Chłopiec uwielbia grać na komputerze, dużo czyta. Podobnie jak Zuzia, Piotruś nie jest typem przebojowego dziecka. To bardzo skromny, kulturalny i cichy chłopiec. Cieszę się, że udało mi się skutecznie zachęcić go do uczestniczenia w zajęciach koła polonistycznego. Odkryłam dzięki temu, że Piotruś ma spory talent aktorski. Ciekawa jestem, ile jeszcze talentów w sobie ukrywa. Na pewno się dowiem!

 

SANDRA
Sandra to delikatna, porcelanowa istotka. Mamy ze sobą dużo wspólnego i chyba dlatego polubiłyśmy się od razu. To nieśmiała, wyjątkowo wrażliwa dziewczynka, która kocha absolutnie wszystkie zwierzęta. Sandra ma aż trzy koty, o których potrafi bardzo ciekawie opowiadać. Dziewczynka gra na fortepianie i świetnie radzi sobie na scenie. Jest wyjątkowo grzeczna i zawsze chętnie, z własnej inicjatywy pomaga innym. Sandra to pilna uczennica, lubiana przez dzieci w klasie za życzliwość i bezinteresowność. Uwielbiam z nią rozmawiać. Zawsze mamy wspólne tematy, dzielimy się spostrzeżeniami na temat naszych kotów, ich upodobań i psot. Sandra jest także bardzo spostrzegawcza i potrafi doskonale wyczuwać nastroje innych. Gdy czuje, że ktoś jest smutny, ma problemy, zawsze pocieszy, przytuli. Cenię jej umiejętność okazywania uczuć i bardzo, bardzo lubię, gdy Sandra się uśmiecha. Chciałabym, aby czyniła to częściej zwłaszcza, że tak ślicznie wtedy wygląda!

 

JULKA
O Julce można spokojnie powiedzieć, że to renesansowe dziecko, które świetnie radzi sobie z matematyką, równie dobrze śpiewa, gra na skrzypcach, reprezentuje szkołę na zawodach pływackich jak i pisze scenariusze teatralne! Julka jest oczytaną, bardzo ambitną dziewczynką, ma zawsze swoje zdanie i umie je zaprezentować na forum klasy. Spośród dzieci Juleczka wyróżnia się wrażliwością i rzadko spotykaną empatią. Ma ogromną wiedzę na temat mitologii i umiejętność formułowania dojrzałych sądów i opinii. Podczas wycieczki do Wilanowa zaskoczyła przewodniczkę wiedzą, którą nie powstydziłby się niejeden dorosły! Dziewczynka obdarzona jest także sporym talentem literackim, a jej wypracowania zawsze czytam z prawdziwą przyjemnością, ponieważ charakteryzują się oryginalnością i są w zasadzie bezbłędne. Bardzo lubię, gdy Julka się uśmiecha szczególnie, gdy opowiada o swoim psie, którego uwielbia.

 

BORYS
Borysa trudno jest scharakteryzować w kilku zdaniach. Na pewno jest osobą rozpoznawalną i znaną spośród uczniów naszej szkoły Jak ja go widzę? To przede wszystkim bardzo zdolny chłopiec, mający dużą wiedzę o świecie, a także swoje zdanie na tematy dotyczące życia i dorosłych. Jest cudownie spontaniczny i nie wstydzi się okazywania uczuć! Borys mówi to, co czuje, nie chowa w sercu urazy i pierwszy wyciąga rękę do zgody. Ma bardzo dużo pomysłów i jak się do czegoś zapali, potrafi poświęcić się temu w całości. Fantastycznie wywiązał się z zadania nagrania płyt dla dwóch klas czwartych z przedstawienia, które sam profesjonalnie nagrał. Chłopiec doskonale recytuje i ma duży talent aktorski. Muszę koniecznie dodać, że walentynkowe serduszko od Borysa jest moją ulubioną ozdobą biurka, przy którym pracuję.

 

NATALIA
Natalia to wymarzona uczennica dla każdego nauczyciela; jest wyjątkowo pilna i zawsze wzorowo przygotowana do lekcji! Ma zdolności literackie; jej opowiadania, listy, opisy charakteryzują się ładnym stylem i bogactwem słownictwa. Natalka to cichutkie dziecko, pogodne i uśmiechnięte. Jest bardzo sprawna fizycznie i znam takich, którzy zazdroszczą jej umiejętności robienia szpagatu! Dziewczynka bardzo lubi tańczyć. Kto chce zobaczyć ją na scenie, musi wybrać do Pałacu Kultury, gdyż tam, w zespole Mirage, Natalka rozwija swoje umiejętności taneczne. My także mogliśmy podziwiać ją w szkolnym przedstawieniu pt. "Pchła Szachrajka"”, w którym wcieliła się w rolę jednej z warszawianek. Kto wie, może klasowe występy będą początkiem realizacji jej marzeń o byciu aktorką? Na pewno jej tego życzymy!

 

ZUZIA
Zuzia to ogromna miłośniczka zwierząt. Może całymi godzinami opowiadać o swoich podopiecznych. W jej gościnnym domu mieszka chomik, papuga, dwa koty i pies o wdzięcznym imieniu Parówka. Czy wiecie, że Zuzia ma także konia? Dziewczynka wspaniale gra na pianinie i występuje na koncertach szkolnych. Jej rysunki są małymi dziełami sztuki. Zuzanka bardzo ładnie śpiewa i nie ma tremy przed występami przez grupą dzieci. Nie jest typem przebojowej dziewczynki, ale wyróżnia się w klasie pilnością i sumiennością. Niewiele znam dzieci tak grzecznych jak Zuzia, której uśmiechnięta buzia wita mnie radośnie każdego ranka w szkole.

 

OLA
Ola to przede wszystkim artystyczna dusza. Na scenie czuje się jak ryba w wodzie. Nie ma problemów z recytacją nawet najtrudniejszych tekstów poetyckich. Ona je po prostu czuje i na scenie natychmiast przyciąga uwagę widza. Oleńka sama tworzy teksty piosenek i układa do nich melodie. To niesamowita frajda obserwować, jak razem z grupką przyjaciółek na przerwach tworzy na gorąco układy taneczne do swoich kompozycji. Dziewczynka jest pilną uczennicą, a poza tym posiada duży talent muzyczny. Czy wiecie, że świetnie gra na akordeonie?! W klasowym konkursie "Mam talent" Ola pokazała nam, jak świetnie kręci hula – hop! Naprawdę nie ma sobie równych! Gdy jeszcze do tego dodam, że jest bardzo pogodna i optymistycznie nastawiona do ludzi, – dowiecie się, jaką fantastyczną osobą jest Oleńka.

 

WIKA
Gdybym miała jednym słowem określić Wikę, na pewno powiedziałabym, że jest absolutnie NIEZWYKŁĄ dziewczynką. To wulkan energii. Wiktorię nie sposób nie zauważyć w klasie, pominąć w tłumie. Dziewczynka jest otwarta, życzliwie nastawiona do świata i pełna fantastycznych pomysłów! Koniecznie muszę dodać, że bardzo ładnie śpiewa. Wiktoria posiada duży talent teatralny oraz niezwykły dar, który sprawia, że gdy wchodzi na scenę, przykuwa uwagę widza. Dziewczynka doskonale interpretuje teksty poetyckie, a co ważniejsze, sama je pisze. Dziś prezentuję pierwszy z wielu jej wierszy, który nosi tytuł "Wiosna" . Dodam jeszcze (a zainteresowani już będą wiedzieli, o czym napisałam) że niewiele osób, tak jak Wika, potrafi mnie "podejść" i skłonić, bym kolejny raz dała się nabrać na ten sam dowcip pt. ”"Powiem coś Pani na ucho"

Wiosna
Spotkały się dwie dziewczyny:
Przepiękna Wiosna i królowa zimy.
Wiosna na Zimę krzyczy,
Gdyż śniegu i mrozu sobie nie życzy.
A Zima bardzo się oburzyła
I jeszcze w nocy ziemię zmroziła.
Wiosna zaś w dzień stopiła śniegi
I wypuściła krokusy, przebiśniegi...
Tak się ze sobą kłóciły,
Aż marzannę w Wiśle utopiły!
W tej awanturze Wiosna zwyciężyła
I na złość Zimie świat zazieleniła.
Zwierzęta się obudziły,
zimowe legowiska wreszcie opuściły.
Na zielonych łąkach wyprawiały harce,
Bo się pożegnały z bardzo zimnym marcem.
Kwiecień – plecień sprawił wiele niespodzianek,
Gdyż z pierwszych kwiatuszków można uwić wianek.
Maj – to jak wszyscy wiemy, miesiąc zakochanych,
A dla maturzystów kwitną już kasztany.
Wszędzie jest zielono, jaśniej słońce świeci,
Ale najbardziej radują się dzieci!
Odkąd świat istnieje, Wiosna się zieleni.
Tak już będzie zawsze i to się nie zmieni!